بگذارید پدرانه بنویسم!

سیاست‌ورزی بر مبنای ایرانیان خارج از کشوردکتر علی میرزامحمدی(جامعه شناس)روزنامه آفتاب یزد«شما ایرانیان مقیم اروپا و آمریکا، آینده این دو قاره هستید. برای کودکانتان شرایط زندگی در بهترین محلات را فراهم کنید. سوار بهترین اتومبیل ها شوید. در بهترین خانه‌ها زندگی کنید. نه سه، بلکه صاحب پنج فرزند شوید. چرا که آینده اروپا و آمریکا شما هستید».فکر می‌کنید جملات بالا را کدام سیاستمدار ایرانی خطاب به ایرانیان خارج از کشور گفته است؟ در حقیقت هیچ کس! این جملات با تغییر اظهارات اخیر اردوغان خطاب به ترک تبارهای مقیم خارج، توسط نویسنده جعل شده است؟!پرسش این است که آیا وقت آن فرا نرسیده است گفتمانی برای سیاست‌ورزی بر مبنای ایرانیان خارج از کشور و بهره‌گیری از سرمایه عظیم آنها شکل بگیرد؟ایرانیان خارج از کشور به تدریج به عنصری مهم در سیاست‌ورزی تبدیل می‌شوند، چه برای حاکمیت جمهوری اسلامی ایران و مردم ایران و چه برای دولت‌ها و مردمانی که ایرانیان در کشور آنها زندگی می‌کنند. بنابر آمارهای غیر رسمی بیش از 4 میلیون ایرانی در خارج زندگی می‌کنند. هرچند این جمعیت در مقایسه با جمعیت ایرانیان داخل، نسبت 1 به 20 است، با این همه، ویژگی‌هایی دارد که آنها را نسبت به دهه‌های اول ایران پساانقلابی، در صحنه سیاست داخلی و خارجی و حتی روابط بین الملل بسیار پراهمیت ساخته است.این مساله ریشه در دلایل زیر دارد:نخست اینکه جمعیت ایرانیان خارج از کشور به تدریج افزایش یافته است. بر اساس آمار منتشر شده دبیرخانه شورای عالی امور ایرانیان خارج از کشور در سال 1399، از این جمعیت 4 میلیونی، حدود 47 درصد در آمریکا، 29 درصد در اروپا، 14 درصد در کشورهای عربی-آفریقایی و 10 درصد در آسیا- اقیانوسیه زندگی می‌کنند.این جمعیت در طبقات م بگذارید پدرانه بنویسم!...

لینک برخی یادداشت های اخیرم که در کانال تلگرامی مهدی نصیری مدیر مسوول سابق روزنامه کیهان نیز بازنشر شده است: بگذارید پدرانه بنویسم!...

نکاتی درباره دنیای هواداری ورزشی تحلیلی جامعه شناختی بر واکنش‌های برخی هواداران به حضور رونالدو در تهرانروزنامه آفتاب یزددکتر علی میرزامحمدی(جامعه شناس)حضور رونالدو ستاره مشهور ورزشی در ایران و واکنش‌های برخی هواداران به این مساله در روزهای گذشته، موجی از تحلیل‌ها و مطالب رسانه‌ ای را به همراه داشته است. بسیاری از این مطالب بیشتر از آنکه به توصیف و تحلیل دلایل این واکنش‌ها بپردازند به مقایسه هواداران در ایران و دیگر کشورها پرداخته‌اند و از این مقایسه در جهت انتقاد از وضعیت فرهنگی و حکمرانی ایران بهره گرفته‌اند.اما از نظر نویسنده قبل از این مقایسه انتقادی باید به توصیف و تحلیل دنیای هواداری پرداخت. بر این اساس، این نوشتار با الهام از تامپسون (Thompson, John Brookshire ) نظریه‌پرداز جامعه‌شناسی رسانه‌ها، نکاتی را درباره توصیف و تحلیل پدیده هواداری با تاکید بر جامعه ایران ذکر کرده است. از دیدگاه تامپسون، هواداری پدیده اجتماعی مخصوص جوامع مدرن است که بستر اصلی آن شکل‌گیری «صمیمیت نامتقابل از راه دور»، به واسطه «شبه تعامل رسانه‌ای» است. بر این اساس پدیده هواداری نه فقط در ایران، بلکه بیشتر مناطق جهان که تحت تاثیر مدرنیته و جلوه مهم آن یعنی رسانه‌ها قرار گرفته‌اند قابل مشاهده است.فرایند طرفدار شدن را می‌توان به عنوان نوعی راهبرد خویشتن، یعنی به عنوان شیوه‌ای در به ظهور رسانیدن طرح خویشتن از طریق یکی‌سازی اشکال نمادین ملازم با طرفداری، درک کرد. طرفدار شدن راهی است در جهت عملی کردن رابطه‌ای که به طور معمول نمی‌تواند در روابط رودر رو عملی شود. حتی با وجود حضور فیزیکی در کنار ستاره مشهور برای سلفی و امضاء گرفتن، غیر متقابل بودن رابطه به طور کلی پابرجا می‌ماند.وقتی کسی مدعی طرفدار سینه بگذارید پدرانه بنویسم!...